top of page

МedAlternatywa

klinika medycyny funkcjonalnej

postępowe techniki odnowy biologicznej

ARTYKUŁY //

m. Czerniowce

wczesny zapis telefonicznie:

+38 (0372) 909-910

m. Kijow

wczesny zapis telefonicznie:

+38 (099) 0000794

Szkolenia w

"Szkole Zdrowia":

+38 (050) 3745072

KINEZJOLOGIA STOSOWANA - NOWY KIERUNEK W

MEDYCYNIE I PRAKTYCE

  • ​Autor - MedAlternatywa

Kinezjołogia stosowana (KS) jako nauka badająca ruch we wszystkich jego przejawach w żywym organizmie, urodził się w 1964 roku w Stanach Zjednoczonych. Jej założyciel - dr terapii manualnej (kręgarz) J. Gudchardt z Detroitu (Michigan) zaproponował i rozwinął koncepcję oryginalnego podejścia w pracy lekarza, co przełożyło się na jego potężnym narzędziem - zjawiska biologicznego sprzężenia zwrotnego z organizmem pacjenta. Ten kierunek otrzymał nazwę Kineyjołogia stosowana i znalazł wielu zwolenników wśród lekarzy różnych specjalności w rozwiniętych krajach świata[4, 9, 10, 11].
W 1991 roku KS po raz pierwszy została wprowadzona w Rosji [1, 8]. Duża zasługa w tym Prezesa  Międzyregionalnego Stowarzyszenia Kinezjołogii Stosowanej (MSKS), dyrektora Federacji rosyjskiej terapii manualnej, kierownika laboratorium klinicznej, terapii manualnej w Niemieckim kliniczno-eksperymentalny centrum tradycyjnych metod diagnostyki i leczenia ministerstwa zdrowia Rosji, kierownika katedry medycyny manualnej RPUB, doktora nauk medycznych, profesorki Wasyliewej Ludmiły. Dzięki jej staraniom, KS zaczęła rozwijać się w Rosji, a lekarze-entuzjaści z krajów WNP mają możliwość uczyć się na kursach podypłomowego przygotowania i udziału w warsztatach organizowanych przez wiodących specjalistów z USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Australii [2].
KS - nowy kierunek w medycynie alternatywnej i praktyce. Zasadnicza różnica pomiędzy KS a innymi kierunkami  polega na tym, że wysiłki lekarza skierowane nie w leczenie choroby pacjenta, a na odbudowę i KS - holistyczne podejście do oceny zdrowia człowieka, które opiera się na funkcjonalnym badaniu postawy, chodu, amplitudy, zakresu ruchów w całości i w poszczególnych segmentach, ocenę statyki i dynamiki ludzkiego ciała, stosuje się specyficznej metody diagnostyki i leczenia różnzch funkcji organizmu, standardowzch technik diagnostyczne w celu określenia poziomu zdrowia pacjenta. KS - to nauka, gdzie diagnostyka i leczenie opiera się na fenomeny wyników testu mięśniowego, co pozwala znacznie poszerzyć horyzonty poznania człowieka. Metodami KS można wykryć energetyczne, funkcjonalne i organiczne zaburzenia równowagi w każdym z układów organizmu. Taki brak równowagi objawia się swoistą funkcjonalną słabością mięśni (hipotonusem), jako podstawową i uniwersalną reakcją organizmu na wszelkie choroby [2, 5].
Dlatego głównym diagnostycznym i kontrolującym środkiem, a także metodą biofeedback z organizmem pacjenta w KS jest manualne testy mięśniowe. Za pomocą i dzięki metodzie elektronicznego testu mięśniowego ciało pacjenta "może powiedzieć" nam, co mu się należy i jak mu pomóc. Wszelkie zaburzenia w organizmie, prowadzące do zmniejszenia napięcia mięśni szkieletowych, które lekarz-kineziołog może łatwo zidentyfikować (podobnie ścięgnowym refleksam).
Przy tym napięcie mięśni zmienia się szybko i regeneruje się,  jeżeli leczenie jest dobrane prawidłowo. Sama metoda diagnostyki jest bezpieczna i łatwa do zastosowania w praktyce [3]. U większości czytelników może zjawić się pytanie, dlaczego tylko mięśniowe testy i technika szukania przyczyn funkcjonalnej osłabienie mięśni stosuje się w KS? Rzecz w tym, że istnieje ścisły związek pomiędzy zaburzeniami odpowiedniej mięśnie a związanego (skojarzonego) z nim narządu lub tarczycy, kręgosłupo-szkieletowego segmentu i tym podobne. Powiązania między narządami wewnętrznymi i szkeletami mięśniami od dawna znane są w oficjalnej medycynie. Więcej I. P. Pawłow odkrył, że problemy narządów wewnętrznych związane z gicznym mięśni szkieletowym. Dlatego w odpowiedzi na podrażnienie od organów i gruczołów, które znajdują się w hormonalnej, układ nerwowy reaguje zmianą napięcia mięśni, który jest oceniany przez lekarza przy manualnym testowaniu mięśni. Jednak zmiana napięcia mięśniowego świadczy nie tylko o asymetrii w narządu ruchu, lub nerwowym, ale może być jako przejaw dysfunkcji narządów wewnętrznych, systemy meridianów i kanałów, zaburzenia przemiany białku, tłuszczu, węglowądów, witaminów, minerałów i tym podobne.
W ten sposób określają przyczynę braku równowagi w organizmie, dobiera się najbardziej efektywny i indywidualny schemat leczenia w celu usunięcia przyczyny choroby u danego pacjenta [5].
Tradycyjna medycyna, która założyła holistyczne podejście do zdrowia człowieka, nadal traktuje symptomatyczne, czyli "tam, gdzie boli", oparty na nauce Wirchowa o patologii tego lub innego organu, jako pierwszej przyczyny choroby. Tak, pacjenta, skarżąc się na ból w sercu kierują na leczenie do kardiologa, z zaburzeniami przewodu pokarmowego - do hastroenterołoga, dróg oddechowych - do pulmonołoga itd., gdy po przeprowadzonej kuracji pacjenci otrzymują ulgę, ale nie wyleczenie "z Powodzeniem" po zakończeniu leczenia u jednego "za" specjalistę, po pewnym czasie nadal leczyć się u kogoś innego, co prawda teraz już z innymi dolegliwościami i objawami nagle powstałej innej choroby.
O takim podejściu w leczeniu trafnie wypowiedział się znany lekarz-homeopata George Witułkas - "ciągle wygrywamy bitwę, ale tracimy wojnę".
Dlaczego tak się dzieje? Wspólna lub ortodoksyjna medycyna charakteryzuje się wąską specjalizacją lekarza, medyczno-biologicznym badaniem organizmu, chirurgicznzm i alopatycznym leczeniem określonych chorób.
Medycyna alternatywna obejmuje diagnostykę i leczenie doświadczeń i wiedzy zgromadzonej historii rozwoju medycyny tradycyjnej, wykorzystując przy tym holistyczne podejście, czyli traktuje organizm jako całość. Przy ocenie stanu pacjenta liczą się związki przyczynowo-śledcze, komunikacji i etiopatogeniczne łańcuchy autokompensacji organizmu jako samoregulowanej systemy. Bo ból lub inne zaburzenia w organizmie powstają tylko tam, gdzie organizm nie był w stanie poradzić sobie samodzielnie.
Redukcja bólu i dysfunkcji w miejscach odszkodowań (leczenie na zasadzie "tam, gdzie znaleźli problem - tam i leczenia") prowadzi do "poszukiwania przez organizm" innych opcji odszkodowań głównej dysfunkcji, która nadal jest niepewna, a przejawia się nowymi objawami choroby. Poprzez funkcjonalny diagnostyczny test metodami KS prawdziwe przyczyny problem zdrowia mogą być zidentyfikowane i wyeliminowane. Dlatego wielu specjalistów obejmują metody KS w celu zapewnienia pełnego wyzdrowienia pacjentów [5, 6].
Jako jeden z szeregu przykładów można przytoczyć historię chorego, który przez dłuższy czas leczył się na temat choroby kręgosłupa lędźwiowego.
Chory K., lat 46, okresowo leczył się u neurologa z powodu bólu odcinka lędźwiowego, lędźwiowo-krzyżowym odcinku odcinku kręgosłupa promieniującym w lewą nogę. Chory w ciągu 6 lat. leczył się zarówno w warunkach szpitalnych jak i ambulatoryjnych, po przejściu całego kursu leczenia, kilka razy była prowadzona terapia manualna korekcja kręgosłupa lędźwiowego u różnych specjalistów.
Podczas poprzednich kursów leczenia pacjent obserwuje poprawę swojego stanu, jednak ostatecznego powrotu do zdrowia nie występowało. W ciągu ostatniego roku ataki bólu zaczęli niepokoić częściej, a skuteczność tradycyjnych metod leczenia malała, wynikły dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, które chory związywał z przyjmowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Według danych badania magnetyczno-rezonansowego wydziału kręgosłupa, zdiagnozowane łateralne wypadania dysku L4-L5 po lewej stronie do 3,2 mm bez foramilnego składnika i zaburzenia drożności kanału mózgu plecowego. Chorego obejrzeł neurochirurg, zalecając się kontynuować leczenie zachowawcze i przypisał konsultacje lekarza-kinezjołoga. Po badanie lekarza KS i przeprowadzoniu elektronicznego mięśniowego badania pacjenta stwierdzono: antałgiczna skolioza, hipotonia m. quadratus lumborum po lewej stronie, mm powięzi szerokiej z dwóch stron, obracenie twardego mózgu powłoki, zaburzenia kranio-sakralnego rytmu, zmniejszenie równowagi kanalów i meridianów. Stwierdzono dodatnie reakcji w testach żołądka, kręgosłupo-szkieletowego segmentu L4-L5 i jelita grubego.

Wszystkie te przejawy odpowiedzieli głównym skargam pacjenta, jednak reakcje ze strony żołądka, kręgosłupa były wtórne i nosili inny charakter. Priorytetowe znaczenie hormonalne organizmu okazały się problemy jelita grubego, chociaż skarg i objawów klinicznych ze strony jelita grubego u pacjenta nie było. Grube jelito jest testowana metodami za pomocą KS nozodów firmy "Metabolik", Anglia. Stwierdzono pozytywne reakcje na nozody "Pasożyty" i "Dysbakteriozy". Poprzez mięśni testowania dobrane probiotyki i nieprydatne do używania leki, które usuwały hipertonie wyżej wymienionych mięśni. W trakcie leczenia przebudowano kranio-święty rytm i meridionalną równowagę (4 sesji akupunktury i terapii kranio-sakralnej) bez korekcji dysku L4-L5, zalecenia dotyczące optymalizacji zdrowia. Po przeprowadzonej kuracji ponownego badania jelita grubego, żołądka, kręgosłupa odcinka lędźwiowego kręgosłupa z zastosowaniem nozodów firmy "Metabolik" nie dało pozytywnych reakcji. Przebadany mięśnie m. quadratus lumborum z lewej i z mm. powięzi szerokiej, z dwóch stron, które zostały normotoniczne. Chory skarg nie miał.
Odległe wyniki (poprzez badania i testowania manualnego mięśni) zbadane przez 1,5 roku. Zaostrzeń i neurologicznych objawów ze strony kręgosłupa lędźwiowego chory nie zauważył, samopoczucie nadal pozostawało faznym. Powyższy kliniczny przykład pokazuje, że leczenie chorego standardowymi metodami współczesnej medycyny tradycyjnej i doprowadziło nie do zniesienia, a do "hronizacji" procesu. Zastosowanie metod KS pozwoliło określić przyczynę bólowego zespołu. W przypadku patologii (dysfunkcji) jelita grubego powstała malejąca aktywność odruchów, która przejawiała się niedociśnienie, jak i odpowiednich (kojarzy się z organem) mięśni [5, 7]. Hipotonus m. quadratus lumborum z lewej strony podał w hipertonus m. quadratus lumborum po prawej stronie, asymetrii obciążenia kręgosłupo-ruchowe, segmenty kręgosłupa lędźwiowego i przyczynił się do kształtowania protruzji dysku L4-L5 z odpowiednymi neurologicznymi szmptomamy. Główną przyczyną zaburzeń czynności jelita grubego zostały pasożytowe atakowania i dysbakterioza. Zalecana terapia oceniano przede wszystkim zdolności organizmu przywrócić tonohenność hypotonicznych mięśni, a więc i układu nerwowego. Takie podejście było etiopatohenicznym, ponieważ pochodziło z wydajną pracę mechanizmów samoleczenia organizmu i skierowania na optymalizację zdrowia.
KS na Ukrainie sprawia swoje pierwsze kroki, liczba lekarzy, którzy stosują metody KS, nie przekracza 20. W zasadzie, to prywatni lekarze praktycy, którzy mając duże doświadczenie kliniczne w pracy w medycynie tradycyjnej, otrzymują więcej wiedzy na swój koszt, uczęszczając na kursy i seminaria do największych ekspertów w dziedzinie KS. Ich zdaniem, KS sprawia, że osoba musi stale pracować nad sobą, poszerza horyzonty lekarza, wzbogacając je o praktycznych zdolności i umiejętności.
Specjalista KS musi być "uniwersalny": władać różnymi metodami rehabilitacji medycznej (manualnej, fitoterapijej, homeopatią, akupunkturą, magnezoterapijej, aromaterapią, chromoterapiją, osteopatją), a także technikami pracy na kręgosłupie, czaszce, stawach, narządach i fascjach i mięśniach.
Wdrożeniu KS w szeroką praktykę kliniczną przeszkadzają: niski poziom świadomości pracowników służby zdrowia na temat KS, brak podstawowego szkolenia alternatywnej i biologiczneju medycyny, bezwładność myślenia, niski poziom motywacji lekarzy, a czasem i pewna agresywność stosowania tej metody. Jest to jednak kierunek medycyny alternatywnej który istnieje i rozwija się. A z uzyskaniem coraz większej liczby pozytywnych wyników, zrozumienia i zaufania do tej metody ze strony pacjentów i lekarzy stale rośnie, i będzie coraz bardziej wzrastać, ponieważ integracja wiedzy z różnych dziedzin medycyny KS daje całościowy pogląd na świat.

Література

1. Васильева Л.Ф. Организационные вопросы обучения прикладной кинезиологии в России / Л.Ф.Васильева // Прикладная кинезиология. – 2003. – № 1 (2). – С. 15-17.

2. Васильева Л.Ф. История создания Российской ассоциации прикладной кинезиологии / Л.Ф.Васильева // Прикладная кинезиология. – 2005. – № 1 (6). – С. 29-35.

3. Васильева Л.Ф. Прикладная кинезиология в практике мануального терапевта и рефлексотерапевта / Л.Ф.Васильева // Прикладная кинезиология. – 2007. – № 8-9. – С. 19-21.

4. Чернышева Т.Н. Прикладная кинезиология как междисциплинарная система интегративного подхода в здравоохранении и традиционной медицине / Т.Н.Чернышова // Прикладная кинезиология. – 2007. – № 8-9. – С. 31-32.

5. Чернышева Т.Н. Медицина третьего тысячелетия / Т.Н.Чернышова // Прикладная кинезиология. – 2006. – № 2-3 (6-7). – С. 23-24.

6. Шмидт И.Р. Введение в прикладную кинезиологию / И.Р.Шмидт // Мануальная терапия. – 1995. – № 9. – С. 26-30.

7. Шуляк А.Е. Висцеромоторные рефлексы в работах М.Р.Могендовича (обзор работ М.Р.Могендовича и его учеников / А.Е.Шуляк // Прикладная кинезиология. – 2003. – № 1 (2). – С. 53-55.

8. Юнусов Ф.А. Медицинская реабилитация и прикладная кинезиология в свете Европейской политики охраны здоровья / Ф.В.Юнусов // Прикладная кинезиология. – 2003. – № 1 (2). – С. 6-9.

9. Goodheart G. Applied Kinesiology / G.Goodheart.– London: Edinburg, 1998. – 359 р.

10. Walther D. Applied Kinesiology / D.Walther. –USA: Systems DS, 1988. – 571 р.

11. Shafer J. Applied Kinesiology / Joseph Shafer. –London: Verlag, 1994. – 120 р.

Źródło: http://www.nbuv.gov.ua/portal/chem_biol/bmv/2008_04/BMV-2008-12-04-155.pdf

 

Jeśli są Państwo zainteresowani informacjami i chcą poprawić swoje zdrowie - macie możliwość zapisać się o konsultację do specjalistów rehabilitacji klinicy "МedАlternatywa"

tel: +38 (0372) 909 910

  • Instagram
  • Wix Facebook page
bottom of page